Subjectief / Wennen aan lawaai?

[Geluid&Verkeer]

In hoeverre is geluidhinder subjectief?

Naast een aantal direct meetbare effecten van geluid op de mens (gehoorschade, bloeddrukstijging) zijn er ook effecten op stemming en welbevinden, die alleen vastgesteld kunnen worden door daarnaar te vragen. Dit is te vergelijken met hoofdpijn, (lichte) depressie en tal van andere psychische verschinselen. Dat betekent dus niet dat mensen die dit rapporteren "aanstellers" zijn: de beleefde effecten zijn reëel. Feelings are facts, zouden de Engelsen zeggen! Uit onderzoek blijkt dat er een consistent verband is tussen geluidblootstelling en mensen die gehinderd zijn.


Wen je aan lawaai?

Als iemand op een plaats gaat wonen waar veel lawaai is, treedt er in veel gevallen een snelle gewenning op in de eerste weken of maanden. Dat wil zeggen dat de meeste mensen om leren gaan met het lawaai. Lichamelijke effecten (bv hartritme verstoringen) blijven echter en vertonen geen gewenning. Afhankelijk van persoonlijke gevoeligheden en omstandigheden resteert na de eerste gewenning een zekere mate van hinder. Het is deze hinder die in de onderzoeken wordt vastgesteld. Bij de enquetes worden die mensen die pas kort er wonen uitgesloten!


Worden de mensen steeds gevoeliger/ minder gevoelig voor lawaai?

Noch voor het een, noch voor het ander zijn bewijzen gevonden. De hoeveelheid hinder bij een bepaalde geluidsbelasting van een bepaalde bron vertoont eigenlijk een opmerkelijke constantheid. Wat wel een rol kan spelen is de afnemende bereidheid om aan enquetes mee te doen. Daardoor kan een vertekening ontstaan omdat mensen die ergens last van heben eerder meedoen.
_________________
Bovenstaande post is met toestemming overgenomen uit de FAQ van de site Geluid en Verkeer.